Gdzie moje miejsce na ziemi ?
Zastanowić się trzeba
Tu, gdzie moja rodzinna wioska
gdzie szumią łany pachnące chlebem
gdzie dzień dobry się każdemu mówi
i człowiek człowieka zrozumie
I gdzie środkiem wioski niemałej
wąska rzeczka swe wody toczy
dom przy domu, jak klocki drewniane
a na wzgórzu kościółek uroczy
A dolina, gdzie domy te stoją
od złych wichrów mieszkańców osłania
a za polem las zielony szumi
cząstka boru, ta resztka ostatnia
Tutaj żyją rodzice mi bliscy
i rodzeństwo, kuzyni, wujowie
Przy cmentarnej na górce kaplicy
ziemia prochy dziadków mych chowa
Tu mam dzieci moje kochane
co w rodzinnych żyją objęciach
Więc gdzie moje miejsce na ziemi
jeśli nie przy mych korzeniach
choć życie, jak pory roku
dla ludzi też się zmienia
A jeśli kiedyś wyjadę
bo mój los tak właśnie zechce
to wiem, gdzie moje miejsce na zawsze
w mej rodzinnej wsi, Nienadówce
lipiec 1998
|
|
Write a comment
Matthew Gerard Motyl (Saturday, 23 May 2020 05:59)
Czytałam i cieszyłam się poezją Ely Motyl. Będąc Motylką z rodzinnym rodowszkiem z Nienadowki, jej poezja dała mi poczucie zrozumienia tego, jak może wyglądać miasto Niendowka i poczucie możliwych relacji tam żyjących. (mgmotyl@yahoo.com)