Zespół Szkół Nr 2 im. Marii Konopnickiej

Z historia szkoły Nr 2 im. Marii Konopnickiej

1959 - Mieszkańcy wioski Nienadówka, jej Górnej części powołali społeczny komitet budowy z Józefem Ciskiem na czele. Przy poparciu władz terenowych oraz inspektora oświaty w Kolbuszowej, wiosną 1959 roku budowa ruszyła i w listopadzie tego roku została ukończona. 1 grudnia 1959 r. szkoła filialna w górze stała się szkołą samodzielną o klasach I - VII i oznaczona numerem 2. Jej pierwszym kierownikiem został Ludwik Szczygieł.

1966 - Z biegiem lat liczba dzieci rosła i dotychczasowy budynek okazał się niezbyt funkcjonalny. Szczególnie dawał się we znaki brak sali gimnastycznej. W tej sytuacji końcem sierpnia 1966 roku, mieszkańcy podjęli decyzję o rozbudowie szkoły. Projekt przewidywał wzniesienie piętrowej dobudówki, połączonej od zachodu przewiązką z budynkiem istniejącym. Mieszkańcy zobowiązali się część prac wykonać w czynie społecznym.

Wygląd szkolnych budynków: murowany w latach 1959-70 i wcześniejsza szkoła drewniana, która spłonęła w pożarze.

1970 - W październiku oddano do użytku nowy budynek szkolny.

1984 - W maju powstaje nowy komitet rozbudowy. Pomoc w realizacji rozbudowy szkoły zadeklarował ówczesny kurator oświaty, Wojciech Ożóg.

1995 - W roku szkolnym 1995/96, do nowych pomieszczeń wprowadził się oddział przedszkolny i kilka szkolnych klas.

1997 - W Nowinach rzeszowskich Nr. 10 z dnia 10 kwietnia 1997 roku ukazał się artykuł o szkole, autorstwa jej absolwenta Edwarda Winiarskiego.

Druga młodość nienadowskiej "dwójki"

W 1957 r. zapadła decyzja o budowie w Nienadówce dwóch nowych szkół. Jako pierwsza wznoszona miała być Szkoła Podstawowa nr 2 w Nienadówce Górnej. Mieszkańcy tej części wioski powołali społeczny komitet budowy z Józefem Ciskiem na czele i przy poparciu władz terenowych oraz inspektora oświaty w Kolbuszowej, wiosną 1959 r., budowa ruszyła i w listopadzie tego roku inwestycja została ukończona.

Budynek kosztował 900 tys. złotych, z czego ok. 130 tys. zł wyniósł wkład społeczny ludności w gotówce, robociźnie i ofiarowanym materiale. Kierownikiem nowej placówki został miejscowy nauczyciel Ludwik Szczygieł.

Z biegiem lat liczba dzieci wzrosła do 178 i niedawno wzniesiony budynek okazał się niezbyt funkcjonalny. Szczególnie dawał się we znaki brak sali gimnastycznej. W tej sytuacji końcem sierpnia 1966 r. mieszkańcy zdecydowali o rozbudowie szkoły. Projekt wstępny przewidywał wzniesienie piętrowej dobudówki, połączonej od zachodu przewiązką z budynkiem istniejącym. Koszt rozbudowy wyceniono na 1 min złotych, z czego 40 proc. owej kwoty mieszkańcy zobowiązali się świadczyć w czynie społecznym. Do wykopania fundamentów pierwsze stanęły członkinie KGW i młodzież starszych klas szkoły. Mieszkańcy przepracowali 100 dniówek. Budynek oddano do użytku 17.10.1970 r.

Powiększona o dobudowę szkoła stworzyła o wiele lepsze warunki nauczania. Jednak, gdy w 1976 r. przedszkole w Nienadówce Górnej przekształcono w oddział przedszkolny, przenosząc go do szkolnego budynku, na nowo pojawiła się myśl o kolejnej rozbudowie. W maju 1984 r. zawiązał się nowy komitet rozbudowy. Pomoc w realizacji tego zadania zadeklarował ówczesny kurator oświaty, mgr Wojciech Ożóg , wywodzący się z Nienadówki.

Planowano znowu wykonać piętrową dobudówkę, tym razem od strony zachodniej. Budowę rozpoczął dyrektor Mirosław Baniak. Realizowana w czynie społecznym inwestycja charakteryzowała się bardzo zmiennym rytmem prac, czasy przełomu były wszak burzliwe...

Jednak od nowego roku szkolnego 1995/96, do nowych pomieszczeń wprowadził się oddział przedszkolny i parę szkolnych klas. W tym stanie rzeczy rychło nastąpił trzeci etap rozbudowy. Latem ub. roku zdjęto dach z budynku wzniesionego przed 38 laty i przystąpiono do wznoszenia piętra. Nauka kontynuowana jest w obydwu dobudówkach, zaś na segmencie środkowym trwają intensywne prace. Inwestycja tym razem finansowana jest z budżetu Urzędu Gminy i Miasta w Sokołowie Małopolskim i środków Kuratorium. Wartość jej wynosi 900 tys. PLN. Oddanie do użytku nastąpić ma z końcem czerwca br.

Uwieńczeniem procesu rozbudowy nienadowskiej „dwójki” ma być wymiana we wszystkich częściach ogrzewania piecowego na centralne ogrzewanie gazowe. Wszak po trzech rozbudowach placówka ta winna spełniać wymogi nadchodzącego XXI wieku!

EDWARD WINIARSKI

1998 - W Nowinach rzeszowskich Nr. 74 z dnia 16 kwietnia 1998 roku ukazał się artykuł o szkole, pt:

Komputer w podstawówce.

Rozmowa z mgr. Tadeuszem Bazanem - dyrektorem Zespołu Szkół w Nienadówce.

- Nie upłynęło wiele czasu, a komputery znalazły się również w szkołach podstawowych. Czy to znak kończącego się wieku ?
- Nastąpiło znaczące przyspieszenie w przyswajaniu najnowszych osiągnięć techniki, które zapewne jutro znajdą zastosowanie w urządzeniach powszechnego użytku. Młodzież należy przygotować do tej ewentualności już na poziomie szkoły podstawowej, dbając, by w perspektywie dalszego kształcenia miała już ukształtowane podstawy kultury technicznej. Zgodnie z porzekadłem: czym skorupka za młodu nasiąknie....

- Czy właśnie ta potrzeba zainspirowała tworzenie w szkole pracowni komputerowej ?
- Autentycznie. Choć szkoła znajduje się w stadium rozbudowy i każdy grosz przydałby się bardzo w jej finansowaniu, postanowiliśmy urządzić, w oddanym do użytku segmencie, pracownię komputerową. Z funduszy szkoły zakupiono 5 komputerów wraz z oprzyrządowaniem i po ich zainstalowaniu całą tę bazę oddaliśmy do użytku młodzieży. Niechaj uczniowie wywodzący się ze wsi mają przynajmniej na tym etapie wyrównany z resztą młodzieży start.

- Jakie są doświadczenia po ro- ku funkcjonowania pracowni ?
- Całkowicie pozytywne. Młodzież garnie się do komputera, jak mało do czego na szkolnym gruncie. Początkowe zażenowanie ustąpiło całkowicie chęci poznawczej. Zainteresowanych techniką komputerową jest o wiele więcej niż stanowisk przy monitorze. Wychodzimy naprzeciw oczekiwaniom młodzieży w tym względzie. W klasie VIII uczniowie mają przedmiot technika z elementami informatyki, na którym większą część czasu spędzają w pracowni. Pozostałym, od klasy V włącznie, którzy nie posiadają tego w programie, umożliwiamy obycie z komputerem na informatycznych kółkach zainteresowań, pracujących po lekcjach pod kierunkiem nauczyciela matematyka mgr. Jerzego Mełecha.

- Na ile komputer odmienił życie szkoły ?
- Wydaje się, że znacząco. Jak już wspomniałem, kółka informatyczne cieszą się ogromnym powodzeniem i uczniowie chętnie przychodzą na dodatkowe zajęcia pozalekcyjne. Mam więc nadzieję, że w ich odczuciu zmieni się również obraz szkoły, nie zawsze postrzeganej dotąd, jako młodemu człowiekowi przyjaznej. Ci z niższych klas, bawiąc się licznymi grami, poznają zasady obsługi komputera, starsi zaś piszą, wykonują grafikę, efektem czego jest powstanie uczniowskiej gazetki pt. „Szkolny Srokacz”, czyli - przynoszący dobre wieści. Z kolei pisanie, tym bardziej redagowanie gazetki, powoduje zainteresowanie językiem polskim, regułami składni, gramatyki, poprawności stylistycznej. Wielokierunkowy jest więc ów pozytywny wpływ komputera na proces dydaktyczny. Zagadnienia te dostrzegamy nie tylko w szkole. Rada Gminy wraz z zarządem przyznała np. dotację na prowadzenie kółka informatycznego w wymiarze 2 godzin tygodniowo dla uczniów klas VI-VIII. Ponieważ to nie wystarcza, pozostałe zajęcia opłacają rodzice, coraz bardziej rozumiejący potrzebę opanowywania umiejętności pracy z komputerem.

- Jakie więc rysują się perspektywy w tym względzie ?
- Komputer w podstawówce zadomowił się na dobre. Po chwilowej euforii na tym tle, wykreowany zostanie najbardziej optymalny z racji potrzeb ucznia model funkcjonowania pracowni. A pożytki z tego płynące ujawni niedaleka już przyszłość.

Rozmawiał EDWARD WINIARSKI

2003 - Kurier Sokołowski Nr. 5/128 ukazał się artykuł o szkole, pt:

Maria Konopnicka była patronką naszej szkoły...

Szkoła w Nienadówce Górnej, obecny Zespół Szkół nr 2, od 1926 roku była związana z osobą Marii Konopnickiej. W tym to właśnie roku Rada Okręgu Szkolnego Lwowskiego pozytywnie zaopiniowała wniosek ks. Ludwika Bukały, przewodniczącego Rady Szkolnej Miejscowej i nadała szkole imię Marii Konopnickiej. Trudne i burzliwe były koleje losu tej placówki wielokrotnie reformowanej, scalanej z dwoma innymi szkołami w Nienadówce, a nawet w latach trzydziestych okresowo zamkniętej.

Szkoła założona w 1902 roku, w bieżącym roku szkolnym obchodziła stulecie swojego istnienia. Gruntownie wyremontowana i zmodernizowana w ciągu ostatnich kilku, a właściwie kilkunastu lat, szanowna jubilatka jest w doskonałej formie. Nowoczesny i przestronny budynek wyposażony jest w nowe pracownie przedmiotowe, bibliotekę, kuchnię, stołówkę i dwie pracownie komputerowe. Ponad dwustu uczniów może zdobywać wiedzę i dodatkowo rozwijać swoje zainteresowania na pozalekcyjnych, często prowadzonych społecznie, zajęciach: kółkach przedmiotowych, SKS-ach i wycieczkach edukacyjnych. Dobry wizerunek naszej szkoły w równej mierze budują dyrektor i nauczyciele, szczerze zaangażowani w życie szkoły i oddani pracy dydaktycznej i wychowawczej, rodzice, poprzez aktywnie działająca w szkole Radę Rodziców, jak i sami uczniowie.

W trakcie wspólnego planowania prac nad rozwojem szkoły zrodził się pomysł przywrócenia imienia Marii Konopnickiej i wykonania sztandaru. Szkoła nr 2 to tylko kolejny statystyczny numer budynku, zdecydowanie za mało dla placówki, która przetrwała sto lat i doskonale się rozwija.

Preludium do prac nad przywróceniem naszej szkole patronki, a jednocześnie formą popularyzacji twórczości Marii Konopnickiej był konkurs poetycki: „Poezja dziecięca - Mówimy i Śpiewamy Wiersze Marii Konopnickiej”, zorganizowany i przeprowadzony przez Grażynę Rzeszutek i Krystynę Ożóg, nauczycielki muzyki i języka polskiego w Zespole Szkół nr 2 w Nienadówce. Piątego maja, a więc w miesiącu urodzin poetki, do drugiego etapu pierwszej edycji konkursu przystąpiło 73 uczniów szkól podstawowych z terenu gminy Sokołów Małopolski. Młodzi artyści przygotowani przez swoich nauczycieli: Genowefę Cisek, Małgorzatę Sztorc i Lucynę Michalik z ZS nr 1 w Nienadówce, Bogusławę Chorzępę ze SP nr 3 w Trzebosi, Małgorzatę Żarek i Janusza Chorzępę z ZS w Trzebosi, Dariusza Kosaka z ZS w Górnie, Grażynę Rzeszutek. Alinę Jarosz. Anne Osiniak i Krystynę Ożog z ZS nr 2 w Nienadówce zaprezentowali znane i zapomniane już wiersze i piosenki poetki. Jury, pod przewodnictwem emerytowanej, długoletniej nauczycielki naszej szkoły - Anieli Sroczyk, przyznało dwanaście nagród i dziewięć wyróżnień w kategoriach recytacje oraz sześć nagród za wykonanie utworów muzycznych. Duża liczba nagrodzonych i wyróżnionych świadczy o wysokim poziomie artystycznym prezentowanych utworów.

Zarówno wiersze jak i piosenki ze słowami Marii Konopnickiej są ciągle tak samo proste i zrozumiałe dla młodego czytelnika. Przetrwały one próbę czasu i rywalizują ze współczesną poezją dziecięcą. Tajemnica sukcesu tkwi niewątpliwie w samej ideologii twórczości Marii Konopnickiej, która w jednym ze swych listów do Piotra Stachiewicza - ilustratora jej utworu - pisze: „Nie przychodzę uczyć dzieci, ani też ich bawić. Przychodzę śpiewać z nimi” Tę śpiewaną poezję cechuje piękny, bogaty, o wysokim artyzmie język utworów pobudzających wyobraźnię i kształcących poczucie estetyki. Wiersze Konopnickiej, poetki i matki samotnie wychowującej kilkoro dzieci, płyną prosto z jej serca znającego psychikę i rozumiejącego potrzeby dzieci. Śpiewa razem z dziećmi o ich codziennych radościach i smutkach, walczy o prawa do nauki i godnego życia, oskarża panujący ustrój i protestuje przeciwko krzywdom i niesprawiedliwościom społecznym. Pomimo upływu lat i zmianie sytuacji politycznej, społecznej i ekonomicznej kraju, zarówno wiersze jak i ideologia Konopnickiej broniącej najsłabszych i wierzącej w lepszą przyszłość, nie straciły nic ze swej aktualności. Słuszna jest zatem idea powrotu do historii szkoły i przywrócenie Zespołowi Szkół nr 2 w Nienadówce imienia Marii Konopnickiej.

Krystyna Ożóg i Grażyna Rzeszutek

2004 - została przeprowadzona modernizacja kotłowni.

2007 - rozpoczęto budowę sali gimnastycznej, która została oddana w roku 2008.

Wygląd budynku 2008 (kliknij - powiększ)

Kierownictwo nad placówka w minionych latach i obecnie:

Lp.	Imię Nazwisko	okres
1.	Ludwik Szczygieł	---:---
2.	Zofia Rumak	---:---
3.	Mirosław Baniak	---:---
4.	Tadeusz Bazan	---:---
5.	Zofia Marut	---:---
6.	Edward Buczak	---:---

(Stara strona) Zespół Szkół Nr 2 w Nienadówce.

(Nowa strona) Zespół Szkół Nr 2 w Nienadówce.

Foto zmiany

Losowy album

Zostań współautorem !

Napisz do nas

Zespół Szkół Nr 2 im. Marii Konopnickiej

Druga młodość nienadowskiej "dwójki"

Komputer w podstawówce.

Maria Konopnicka była patronką naszej szkoły...