Rodzina Wójcik

Anna, najmłodsza z rodziny

Anna Wójcik urodziła się w Nienadówce 2 lipca 1912 roku, była dziesiątym dzieckiem w rodzinie Marii z d. Pikor i Ludwika Wójcika. Anna była najmłodszym dzieckiem w tej rodzinie i jedną z trójki rodzeństwa, które pozostało w Nienadówce. Pozostali, jedno po drugim, wyruszało w poszukiwaniu lepszego jutra, gdzieś daleko poza granicami Polski, tu nie mieli żadnej przyszłości. Nigdy też, żadne z nich, nie odwiedziło swojego starego kraju, wsi Nienadówka, braci i swojej najmłodszej siostry Anny, której los tu doświadczał, chwilami szczęśliwymi i tragicznymi, na przemian.

Jedna z sióstr Anny, Katarzyna urodzona w 1893 r., wyemigrowała do Ameryki, po mężu przyjęła nazwisko Święs, mieli syna Ferdynanda i dwie córki, Lorettę i

Ewelinę, tę pierwszą widzimy na zdjęciu ślubnym z 1963 roku.

Następna Agnieszka urodzona w 1897 r., wyszła za mąż za Walentego Ożoga, swoją przystań znalazła w Kanadzie, gdzie mieszkała do końca swojego życia, mieli trzech synów.

Brat Józef emigrował do Francji, tam pozostał, aż do śmierci, miał dwoje dzieci, syna, który zginął tragicznie w wypadku motocyklowym i córkę Rene, po mężu Slomka.

W Nienadówce prócz Anny, pozostali jeszcze dwaj bracia, Michał urodzony w 1902 r., miał pięcioro dzieci: Genowefę, Stanisławę, Helenę, Stanisława i Jana. Brat Sebastian urodzony w 1909 r., który miał dwóch synów, Bolesława i Adama.

Brat Stanisław urodzony w 1910 r., wyemigrował do Kanady, miał dwóch synów, Bernarda i Gerarda.

O pozostałym rodzeństwie, Franciszku urodzonym w 1905 r., najstarszym Janie urodzonym około 1891 r., i siostrze Jadwidze urodzonej w 1895 r., nie wiele wiadomo w rodzinie. Przekazywano sobie, że zginęli na wojnach, jeden gdzieś w Nowej Zelandii lub jako żołnierz tej Armii.

Anna Wójcik, 21 czerwca 1936 roku, wyszła za mąż za mieszkańca Nienadówki Stanisława Chorzępę, z tego związku urodziła się trójka dzieci: Władysław, Jan i Maria.

Kiedy nastała okupacja niemiecka, a opresje hitlerowskie zaostrzyły się wobec ludności polskiej, dokładnie w 7 rocznicę ślubu, 21 czerwca 1943 roku, nastał okrutny dzień dla mieszkańców Nienadówki, dzień pacyfikacji. Stanisław Chorzępa znalazł się wśród ośmiu zamordowanych, przez oprawców hitlerowskich. Stanisław Chorzępa miał 38 lat, pozostawił żonę w ciąży i dwóch synów, spoczął w jednej mogile z tymi, z którymi w tym dniu pożegnał się z życiem.

Inną tragedią wojenną, był los uchodźców ze wschodu, którzy po 17 września 1939 roku, znaleźli swoją przystań w Nienadówce. Jednym z nich był Józef Puk który przybył do Nienadówki po 17 września 1939 roku z okolic Lubaczowa. Kiedy minęła zawierucha wojenna ożenił się z Anną, wdową po Stanisławie Chorzępa. Z drugiego małżeństwa Anny z Józefem Pukiem urodziła się dwójka dzieci: Stanisław i Elżbieta.

Anna, zmarła 21 stycznia 1994 roku, przeżywszy 82 lata. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Nienadówce wraz ze swoim drugim mężem Józefem Puk.

przyg: Bogusław Stępień

Comments: 0

Foto zmiany

Losowy album

Zostań współautorem !

Napisz do nas

Rodzina Wójcik