Ks. Tadeusz Prucnal

Z parafii Nienadówka (1929-2008)

KS. TADEUSZ PRUCNAL

W roku 2008 Nienadówkę, a wraz z nią całą ziemię sokołowską, obiegła wiadomość o śmierci ks. Tadeusza Prucnala, kapłana diecezji przemyskiej, a następnie diecezji sandomierskiej. Jego śmierć przyjęło ze smutkiem wiele osób nie tylko w Zaleszanach, gdzie przez wiele lat kapłan ten proboszczował. Żal odczuli też liczni mieszkańcy rodzinnej wsi zmarłego. Również w okolicznych parafiach kapłani wezwali wiernych do modlitwy za spokój jego duszy. Wyznając wiarę w życie wiecznych oraz świętych obcowanie, wezwali parafian do ufności, że spotkają go kiedyś w domu Niebieskiego Ojca.

Ks. Tadeusz Prucnal przyszedł na świat w dniu Jego rodzinną m iejscowością była wieś Nienadówka w dekanacie sokołowskim. Po ukończeniu szkoły na poziomie podstawowym młodzieniec kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Przemyślu. Tam też w roku 1949 złożył egzamin dojrzałości i podjął studia filozoficzno-teologiczne w Seminarium Duchownym. Formację do kapłaństwa ukończył przyjęciem święceń prezbiteratu dnia 27 czerwca 1954 r. Szafarzem sakramentu był bp Franciszek Barda

Pierwszą placówką duszpasterską, na którą trafił ks. Tadeusz Prucnal, był wikariat w Zręcinie, w dekanacie krośnieńskim. Przez cztery lata pobytu w tej parafii neoprezbiter dał się poznać jako sumienny i gorliwy kapłan. Na jego duchowość duży wpływ miał zręciński administrator ks. Stanisław Łuksik. Pierwsza parafia nienadówczanina liczyła 6.830 wiernych. Obejmowała ona kilka miejscowości: Zręcin, Chorkówkę, Kopytową, Stanowiska, Leśniówkę, Podniebyle, Świerzową Polską, Szczepańcową i Żeglce. Oprócz murowanego kościoła pw. Św. Stanisława, konsekrowanego w roku 1883, działały tam również publiczne murowane kaplice na starym i nowym cmentarzu. Po odejściu ks. Tadeusza Prucnala ze Zręcina jego miejsce zajął inny neoprezbiter, ks. Edward Śnieżek.

Następnie w roku 1958 młody duszpasterz razem z ks. Józefem Bożętką rozpoczął pracę w podobnym charakterze w rzeszowskiej farze. Zadania te spełniał przez trzy lata. Jego ojcem duchowym pozostawał wówczas proboszcz ks. Jan Stączek. Innymi wikarymi byli natomiast: ks. Tadeusz Szetela, ks. Józef Czech i ks. Józef Krzywda. W tym samym czasie katechezę prowadzili: ks. Walenty Bal, ks. Ludwik Wywrocki, ks. Franciszek Wroński, ks. Władysław Długosz, ks. Józef Pustelak, ks. Władysław Kokoszka i były wikary sokołowski ks. Władysław Skalny. Przy farze rezydowali również emerytowani katecheci: ks. Paweł Konkol i sokołowianin ks. Karol Ożóg. Sama parafia liczyła 25.529 wiermch i obejmowała: część Rzeszowa, Pobitno, Staroniwę Górną, Wilkowyję i Załęże. Prócz murowanego kościoła pw. Świętych Biskupów Wojciecha i Stanisława konsekrowanego w roku 1754 na jej terenie znajdował się popijarski kościół gimnazjalny oraz trzy kaplice: publiczna pw. Trójcy Przenajświętszej na starym cmentarzu i dwie półpubliczne - sióstr felicjanek i w szpitalu wojewódzkim.

Później, w lecie 1961 roku, ks. Tadeusz Prucnal na krótko objął katecheturę w Jarosławiu. Następnie, do roku 1962, podejmował obowiązki wikariusza w Wielowsi, w dekanacie tarnobrzeskim. W parafii tej zamieszkiwało około 3.500 wiernych, a główną świątynią był murowany kościół pw. Św. Gertrudy, konsekrowany w roku 1902. Kolejną placówką nienadówczanina był wikariat w krośnieńskiej farze. Objął go dnia 21 sierpnia 1962 r. Administratorem był tam wówczas ks. Mieczysław Kędzior. Murowany kościół pw. Św. Marcina byi konsekrowany w roku 1914. Do parafii należało 21.000 katolików. Razem z ks. Tadeuszem Prucnalem pracowało tam kilku wikarych oraz kilku katechetów. Nowym wikariuszem w Wielowsi został natomiast ks. Czesław Rzeszutek przeniesiony z Leżajska.

Dwa lata później, dnia 30 lipca 1964 r., kapłan przybył do stalowowolskiej parafii pw. Św. Floriana w dekanacie rudnickim. Spełniał tam posługę duszpasterską przez pięć lat. Administratorem placówki był ks. Józef Skoczyński. W roku 1966 wraz z ks. Tadeuszem Prucnalem zadania wikariuszy wypełniali: ks. Adam Baran, ks. Jan Rybak i ks. Franciszek Podolski. Duszpasterstwo dla 18.000 wiernych było realizowane przy drewnianym kościele poświęconym w roku 1943. Oprócz tego w Pławie istniała kaplica pw. Matki Bożej Różańcowej poświęcona w roku 1928.

W roku 1969 kapłan z Nienadówki został skierowany do parafii pw. Św. Mikołaja Biskupa w Zaleszanach, w dekanacie gorzyckim. Objął tam stanowisko proboszcza, będąc 36 rządcą tej parafii. Zajął tam miejsce dotychczasowego administratora ks. Jana Ramockiego, który po rezygnacji z zajmowanego stanowiska został skierowany do pracy w Niegodnej. Centrum działań duszpasterskich podjętych przez ks. Tadeusza Prucnala była murowana świątynia poświęcona w roku 1906, a konsekrowana sześć lat później. Pomocny był również murowany kościół dojazdowy w Pastewniku Skowierskim, poświęcony pod wezwaniem Wniebowzięcia Matki Bożej w roku 1947. Parafia obejmowała: Zaleszany, Berdechów, Wólkę Zaleszańską, Kępie, Karczmiska, Kotową Wolę, Majdan Zbydniowski, Motycze Szlacheckie, Skowierzyn, Zbydniów i Dzierdziówkę. Na tym terenie w roku 1984 mieszkało ogółem około 4.175, a sześć lat później - 4.195 katolików.

W roku objęcia parafii zaleszańskiej przez ks. Tadeusza Prucnala, z jej terenu wydzielono osobną parafię zlokalizowaną w Zbydniowie. Jej administrowanie powierzono ks. Franciszkowi Nai pochodzącemu z Turzy. Staraniem ks. Tadeusza Prucnala utworzono nową drewnianą kaplicę mszalną pw. Św. Maksymiliana Kolbego w Majdanie Zbydniowskim poświęconą w roku 1978. W roku 1979 w Zaleszanach istniały również dwa punkty katechetyczne. Proboszcza wspomagał wówczas w pracy wikariusz ks. Stanisław Ruszała. W roku 1984 posługę wikariuszowską spełniał ks. Tadeusz Bratkowski, a w roku 1990 ks. Marek Sikora.

Opiekę duszpasterską nad wiernymi z Zaleszan ks. Tadeusz Prucnal spełniał przez 36 lat. Przez ten długi okres kształtował sumienia parafian, sprawował liturgię, udzielał sakramentów, wytrwale głosił słowo Boże. W dziejach parafii zapisał się poprzez gorliwe katechizowanie dzieci i młodzieży oraz krzewienie wśród wiernych zasad moralnych. Przejawiał zainteresowania historyczne, zajmował się m.in. przeszłością zaleszańskiej parafii. Jako proboszcz zainicjował prowadzenie kroniki kościelnej, która stanowi dziś kopalnię informacji o minionych latach.

Od roku 1992, po reorganizacji granic kościelnych w Polsce, ks. Tadeusz Prucnal pozostawał kapłanem diecezji sandomierskiej. Dla uhonorowania starań na niwie duszpasterskiej odznaczono go godnością kanonika honorowego Konkatedralnej Kapituły w Stalowej Woli. W dniu 30 czerwca 2005 r. kapłan zrezygnował z pełnienia funkcji proboszcza i w obecności dziekana ks. Władysława Drewniaka oraz przedstawicieli parafii przekazał administrowanie parafią swojemu następcy ks. Zygmuntowi Wandasowi. Jako emeryt zamieszkał w Rzeszowie.

Ks. Tadeusz Prucnal zmarł w Rzeszowie w dniu 4 czerwca 2008 roku. Obrzędy pogrzebowe zostały odprawione w rodzinnej wsi kapłana. Eksporta - wprowadzenie trumny do kościoła - miała miejsce w niedzielę 8 czerwca o godz. 19³⁰. Ceremonia pogrzebowa odbyła się nazajutrz. O godz. 9³⁰ odprawiona została jutrznia, natomiast pół godziny później celebrowana była Msza św. pogrzebowa. Później nastąpiło przejście na cmentarz i złożenie ciała zmarłego w grobie.

^{Ważniejsze źródła i opracowania: Rocznik Diecezji Przemyskiej, s. 100; Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958, s. 73, 115; Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966, s. 116.
145; Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984, s. 146; Schematyzm Diecezji Przemyskiej 1990, s. 111; B. Walicki, Zmarł ks. kan. Tadeusz Prucnal, KS, 2008, nr 6, s. 23-24; Zmiany w
diecezji, KDP, 1958, z. 9-10, s. 275; Zmiany w diecezji, KDP, 1961, z. 7-8, s. 126: Zmiany w diecezji, KDP, 1962, z. 5, s. 159; Zmiany w diecezji, KDP, 1964, z. 4, s. 96; Zmiany w
diecezji, KDP, 1969, z. 4, s. 120.}

^{źród: Postacie sokołowskiej ziemi/ Bartosz Walicki}

Foto zmiany

Losowy album

Zostań współautorem !

Napisz do nas

Ks. Tadeusz Prucnal