Ten budynek służył siostrom 40 lat. Kolejny murowany dom dla ochronki i sióstr wybudowano w latach 1968-69, oddany oo użytku nazajutrz po poświęcaniu w dniu 1 października 1969 r.
przez ks. proboszcza Edwarda Stępka, w nim to siostry mieszkają i pracują oo dnia dzisiejszego.
Wkrótce po przybyciu i urządzeniu się w nowych warunkach siostry otwarły ochronką dla dzieci przedszkolnych.nastąpiło to w maju 1927 roku, w zajęciach udział brało kilkadziesiąt
dzieci. Prócz religijnego wychowania siostry przygotowywały swoich podopiecznych do różnych imprez, przedstawień i występów w kościele np. sypania kwiatów w uroczystość Bożego
Ciała.
Ochronka rozpoczynała działalność wiosną (kwiecień - maj), gdy rodzice dzieci przystępowali do prac polowych i funkcjonowała do grudnia. Na zakończenie organizowano zwykle
uroczystego św. Mikołaja. Podczas zimowej przerwy w pracy ochronki siostry prowadziły 3 miesięczny kurs kroju i szycia dla dziewcząt. Do wybuchu wojny odbywał się on każdego roku
w czasie okupacji uległ zawieszeniu, z powodu braku materiału krawieckiego, przydatnego do szkolenia. Po wyzwoleniu zaś kurs zorganizowano jeszcze w 1946 i 47 roku, potem
inicjatywa tego rodzaju - z wiadomych względów - nie mogła wchodzić w rachubę.
Ochronka w Nienadówce funkcjonowała przez cały czas niemieckiej okupacji. Otworzono w niej nawet punkt dożywiania z datków Opieki Społecznej. Z uwagi na panujące warunki liczba
podopiecznych znacznie wzrosła, np. w 1941 roku uczęszczało 90 dzieci. Przez jakiś czas siostry w nienadowskiej ochronce przechowywały żydowskie dziecko uratowane z transportu do
getta. Dziewczynce tej wyszukano następnie rodzinę zastępczą, z którą bezpiecznie udało- się jej wyjechać na Zachód. Osoba ta żyje do dziś dnia w USA.
Wkrótce po zakończeniu wojny nastąpił tak duży napływ dzieci do ochronki, że zaistniała konieczność tworzenia 2 oddziałów.w roku 1946 zgłosiło się ich np. aż 120. W tym stanie
nienadowska ochronka funkcjonowała do początku 1950 r. Decyzją Kuratorium Oświaty w Rzeszowie z dnia 1 XI 1950 działalność jej została zamknięta. Władze wkrótce otwarły państwowe
przedszkole w Nienadówce Górnej.
Ochronka powróciła nieoficjalnie dopiero w 1957 roku. Od razu zgłosiło się ok. 70 dzieci. Odtąd funkcjonuje już bez przerwy do dnia dzisiejszego, równolegle z dwoma
przedszkolami.
Prócz wychowania przedszkolnego i kursów dla dziewcząt w nienadowskiej ochronce koncentrowała się w okresie międzywojennym działalność Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży.
Zwłaszcza spotkania modlitewne i imprezy kulturalne. Urządzano przedstawienia jasełkowe, spotkania opłatkowe, choinki, oraz akademie z okazji świąt kościelnych i rocznic
patriotycznych. Po roku 1946 sytuacja polityczna nie sprzyjała tego rodzaju działalności. Dopiero w 1973 r.. s. organistka Kazimiera Piechowska nawiązała do tej tradycji,
organizując opłatek dla chóru.
Aktualnie w parafii Nienadówka pracują trzy siostry służebniczki. Od 1972 r. jedna z nich pełni funkcją organistki, udzielając ponadto lekcji katechizacji młodzieży miejscowych
dwóch szkół. Pozostałe siostry prowadzą ochronką (uczęszcza ok. 50 dzieci) i opiekują się kościołem parafialnym. poprzez dbałość o wystrój ołtarzy, bieliznę i paramenty
liturgiczne. Pod pieczą sióstr pozostaje chór, schola młodzieżowa, koło misyjne dzieci jak też przygotowania dzieci do wszystkich większych uroczystości w parafii.
Edward Winiarski
|
